Εκτός της αποτελεσματικότητας του Manual Therapy, ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ερευνητικών δεδομένων  καταδεικνύει ότι η θεραπευτική άσκηση αποτελεί τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο για την πλήρη αποκατάσταση των μυοσκελετικών και αθλητικών παθήσεων για μόνιμα ή μακροχρόνια τουλάχιστον αποτελέσματα. Για τα περισσότερα προβλήματα ο συνδυασμός και των δύο είναι πιο αποτελεσματικός, για αυτό θα έλεγε κανείς ότι ουσιαστικά επιβάλλεται.

Αρχικά, ο φυσιοθεραπευτής με θεραπευτικούς χειρισμούς επαναφέρει παθητικά τις αρθρώσεις, τους μυς, τους τένοντες, τα νεύρα και όλα τα υπόλοιπα “μαλακά μόρια” στη φυσιολογική, προ-παθολογίας, κατάσταση (π.χ. κινητικότητα, ελαστικότητα). Συγχρόνως, με ειδικές θεραπευτικές ασκήσεις, προσαρμοσμένες στη συγκεκριμένη παθολογία κάθε ασθενούς, επανακτάται η δύναμη, ο έλεγχος, και η σταθερότητα στην πάσχουσα περιοχή.

Οι θεραπευτικές ασκήσεις μπορούν να ξεκινήσουν ακόμα και στην οξεία φάση μίας παθολογίας. Σταδιακά βεβαίως προοδεύουν σε πιο προχωρημένο επίπεδο.  Ο ασθενής θα προοδεύσει ακόμη περισσότερο και μετά το τέλος της θεραπείας του μέσω ασκησιολογίου, ειδικά προσαρμοσμένου στις δικές του ανάγκες.